Kinderdoop, volwassendoop en belijdenis

Kinderdoop,  volwassendoop en belijdenis

Wellicht het grootste discussiepunt tussen de diverse kerken. Baptistengemeenten zijn opgericht omdat men de opvatting had dat de kinderdoop onbijbels is. Een grote groep kerken ziet de doop als het nieuwe verbond en plaatst het dus in de plaats van de besnijdenis en katholieke kerken zeggen dat je niet gered bent als je niet bent gedoopt.

Over de doop is veel onderlinge strijd tussen de kerken.

De doop zorgt voor de nodige strijd tussen de christenen. Dit is een treurig feit. Wel kunnen we zeker stellen dat de doop belangrijk is. De Here Jezus gaf bij zijn hemelvaart de opdracht mensen te dopen. Zo’n directe opdracht van de Here Jezus mogen we natuurlijk niet lichtzinnig mee omspringen. Ook zijn er veel mensen die de kinderdoop hebben ontvangen en later overtuigd raken van de volwassendoop. Sommige mensen verklaren de kinderdoop ongeldig en laten zich als volwassene dopen, anderen zien het als een bevestigingsdoop, weer anderen houden het bij hun kinderdoop, maar nemen wel het standpunt in dat het beter is als volwassen persoon gedoopt te worden.

Bijbelvertalingen en de doop.

Naast dat kerken verschillen, heb ik helaas ook moeten concluderen dat de diverse Bijbelvertalingen hier in ieder geval in één vers ook over lijken te verschillen. We praten hier over Handelingen 8 vers 37. We leggen drie vertalingen naast elkaar. Voor de volledigheid neem ik ook de verzen 36 en 38 hierin mee.

Statenvertaling (Jongbloed-editie)

NBG-vertaling 1951

De Nieuwe Bijbelvertaling

36 En alzo zij over weg reisden, kwamen zij aan een zeker water; en de kamerling zeide: Ziedaar water; wat verhindert mij gedoopt te worden?

37 En Filippus zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, zo is het geoorloofd. En hij, antwoordende, zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.

38 En hij gebood den wagen stil te houden; en zij daalden beiden af in het water, zo Filippus als de kamerling, en hij doopte hem.

36 En terwijl zij onderweg waren, kwamen zij bij een water, en de kamerling zeide: Zie, daar is water; wat is ertegen, dat ik gedoopt word?

37 [En hij zeide: Indien gij van ganser harte gelooft, is het geoorloofd. En hij antwoordde en zeide: Ik geloof, dat Jezus Christus de Zoon van God is.]

38 En hij liet de wagen stilhouden en beiden daalden af in het water, zowel Filippus als de kamerling, en hij doopte hem.

36 Onderweg kwamen ze bij een plaats waar water was, en de eunuch zei: ‘Kijk, water! Waarom zou ik niet gedoopt kunnen worden?

37 (Is dus niet opgenomen in deze vertaling.)

38 Hij liet de wagen stilhouden en beiden liepen het water in, zowel Filippus als de eunuch, waarna Filippus hem doopte.

 

In bovenstaande tabel zien we dat de Statenvertaling vers 37 gewoon opneemt, de NBG zet het tussen haakjes, hiermee geeft men aan dat het niet zeker is of dit vers er wel tussen hoort en de NBV laat het gehele vers achterwege. Wel plaatsen ze een noot hierbij.

De Statenvertaling is op dit moment nog steeds de meest voor handen zijnde betrouwbare vertaling. Hier staat vers 37 gewoon vermeld. Ik ga er dus maar vanuit dat dit vers er gewoon hoort te staan.

De kamerling gedoopt door Filippus

Dit gedeelte van het woord van God gaat over de ontmoeting tussen Filippus en de kamerling op de weg van Jeruzalem naar Gaza. Filippus bracht het evangelie tot de kamerling. Vervolgens wilde de kamerling gedoopt worden. We zien hier in vers 37 dat Filippus duidelijk de voorwaarde stelt dat de kamerling van ganser harte geloofd. Dit gaat in tegen de kinderdoop, een kind kan namelijk niet gelovig geboren worden. Bij de kinderdoop is logischerwijs de volgorde eerst doop, dan geloof en bij de volwassendoop eerst geloof dan doop. De Statenvertaling s logischerwijs de volgorde eerst doop, dan geloof en bij de volwassendoop eerst geloof dan doop. verwijst in vers 36 overigens naar Handelingen 10 vers 47. Voor het leesgemak citeer ik dit vers uit de NBV  ‘Wie kan nu nog weigeren deze mensen met water te dopen, nu ze net als wij de heilige Geest hebben ontvangen?’. Hier ontvangen heidenen de Heilige Geest tijdens een toespraak van de apostel Petrus. Geloof ontvangen, gaat altijd gepaard met het ontvangen van de Heilige Geest. Ook hier geldt hetzelfde criterium, je moet eerst geloven, voordat je gedoopt mag worden. Desalniettemin gaat het hier om heidenen. Niet iedereen was op dat moment nog zeker of het geloof in de Here Jezus Christus ook voor niet joden bestemd was.

Naast deze Bijbelteksten zijn er meer teksten die over de doop gaan. Het is vrij logisch dat er tijdens de verspreiding van het evangelie veel volwassenen gedoopt werden, maar welke argumenten werden er door de apostelen gebruikt bij het dopen? Hierbij haal ik nog enkele teksten aan die hier meer duidelijkheid over verschaffen.

Petrus antwoordde: ‘Keer u af van uw huidige leven en laat u dopen onder aanroeping van Jezus Christus om vergeving te krijgen voor uw zonden. Dan zal de heilige Geest u geschonken worden.(Handelingen 2 vers 38)

Hier zien we een andere volgorde. Hier wordt pas na de doop de Heilige Geest geschonken, maar wel worden de woorden van Petrus voor waar aangenomen. Is geloof dan toch mogelijk zonder de Heilige Geest te ontvangen? In de eerste plaats gebeurde dit alles op dezelfde dag, in de tweede plaats kan er wel enig geloof zijn voordat de Heilige Geest ontvangen is, maar dit geloof heeft nog geen volheid. Tevens zegt Petrus hier dat de mensen zich moeten laten dopen onder aanroeping van Jezus Christus. Dit doe je natuurlijk alleen als je gelooft en kan je alleen als je zo oud ben dat je in staat bent om te praten.

Crispus, een leider van de synagoge, aanvaardde echter samen met al zijn huisgenoten het geloof in de Heer, en ook veel Korintiërs die Paulus hadden gehoord gingen over tot het geloof en lieten zich dopen. (Handelingen 18 vers 8)

We zien in bovenstaande vers dat Crispus het geloof aanvaarde samen met al zijn huisgenoten en ook veel Korinthiërs. Na het aanvaarden van het geloof lieten ze zich dopen. Uiteraard is het mogelijk dat er in het huis van Crispus kleine kinderen woonden, maar waren die in staat het geloof te aanvaarden? Ook hier weer zien we dat geloof een voorwaarde is en de keuze om gedoopt te worden dus van de persoon zelf moet komen.

Eerst geloof dan doop.

De bijbel is dus behoorlijk duidelijk hierover. Eerst geloof, dan doop. Nu is dit niet de enige discussie. De bijbel vertelt hier wanneer de doop plaats moet vinden, maar er is ook veel discussie over hoe deze plaats moet vinden. Traditionele kerken dopen d.m.v. besprenkeling, kerken waar volwassenen gedoopt worden, dopen d.m.v. onderdompeling.